رابطه ورزش و اخلاق و بزهکاری

رابطه ورزش و اخلاق و بزهکاری   

ورزش شامل فعالیت هر كس با یك منظور و در محیطی متفاوت با محیط روزانه برای مسابقه، لذت بردن، برای كسب برتری، برای پیشرفت مهارت یا تركیبی از تعدادی از این هاست. تفاوت منظور همراه با در نظر گرفتن مهارت فرد یا گروه یا دلیری علامت مشخصه ورزش است. 

بنابراین پریدن از روی یك مانع در مقابل دیدگان هزاران نفر در یك میدان سرپوشیده ورزش است در حالی كه پریدن از روی یك چشمه هنگام پیاده روی در روستا فقط تلاش برای خیس نشدن پای فرد است. 

انواع مختلفی از ورزش وجود دارند و انسان ها قسمت مهمی از وقت، پول و دلبستگی خود را نه فقط به عنوان شركت كننده بلكه به عنوان تماشاگر به آنها اختصاص می دهند. 

ورزش امروزه در جهان بوسیله مبدل شده كه انسان ها با هم متحد و آشنا كرده و بین آنها پیوند اخوت و برادری برقرار می كند و مهمترین هدف و وظیفه ورزش همین است. ایجاد مودت و دوستی بین ورزش كاران كه هرچند در میدان رقیب هم هستند اما در خارج از میدان به عنوان رفیق همدیگر می باشند. 

ورزش تركیبی از فعالیت های فیزیكی عادی و معمول و مهارت های شخصی و به عنوان تفریح و یك سری از قوانین كه برای مسابقه، لذت بردن و رسیدن به برتری است. تركیب شخصیت هایی با مهارت های متفاوت در یك ملت، شجاعت و دلاوری آن ملت را افزایش می دهد. 

آموزش اصول زندگی سالم از اهداف بخش آموزشی است. آموزش بهداشت توسط مؤسسات تربیتی مراكز بهداشت عمومی و برنامه های خصوصی صورت می گیرد كه تمام رده های سنی از پیش دبستانی تا سالمندان را در بر می گیرد. 

●مفهوم پرخاشگری 

در معنا و مفهوم پرخاشگری از نظر لغوی در لغت نامه دهخدا غضب، غصه، انفعال ذكر شده است و پرخاشگری به معنی جنگجویی، فتنه طلبی، ستیزه جویی، هنگامه طلبی نیز عنوان شده است.در فرهنگ نفیس هم از واژه پرخاشگری به معنای خشم یعنی قهر، غضب، انفعال، غصه، خشم گرفتن، غضبناك شدن و قهر درآمدن، برآشفته شدن و پرخاش یعنی: خصومت و جنگ و جدال نیز آورده شده است.در فرهنگ معین نیز آن را به مفهوم هایی چون پرخاش به معنی نبرد، كارزار، جنگ، پیكار، ستیز، محاربه، حرب، مجادله كردن، تشر و عقاب عنوان می كند. 

بر این اساس، پرخاشگری معمولاً به رفتاری اطلاق می شود كه قصد آن صدمه رساندن (جسمانی یا زبانی) به فرد دیگر یا نابود كردن دارایی افراد است. 

●از دیدگاه روانشناسی 

در فرهنگ روانشناسی این معانی در تعریف پرخاشگری آمده است: 

۱- حمله، عمل خصومت آمیز مستقیم در مقابل شخص یا شیء، ۲- بروز انگیزه، قدرت طلبی بر دیگران و ۳- پاسخی كه در مقابل ناكامی از انسان سرمی زند. 

علل پرخاشگری 

عوامل موثر بر پرخاشگری به دو دسته فیزیولوژیكی و روانی- اجتماعی تقسیم بندی می شود. 

علل فیزیولوژیك شامل این مباحث ساختاری است: صدمات و آسیب های مغزی، اختلال غدد درون 

نوع فایل: word

سایز:237 KB  

تعداد صفحه: 27