پایان نامه کارشناسی رشته هنر درباره اصول و مبانی پست مدرنیسم

پایان نامه کارشناسی رشته هنر درباره اصول و مبانی پست مدرنیسم

مقدمه:

شرایط زندگی امروز از انسان به ویژه انسانی كه لاف عقل بزند و داعیه هنر داشته باشد،‌می طلبد كه در عرصه و شرایط تازه از دیدگاهی نو به قرائت گفتمان های نظری و تاب و تنش های فرهنگی بپردازد و همراه با شناخت و تحلیل و راه و رسم دیگران،‌راه حلی كارآ برای مسایل اجتماعی و فرهنگی خود بیابد.

 امروز،‌خواه وناخواه جهان به دورانی تازه گام نهاده و پدیده یی كه چه نادرست پست مدرنیسم نام گرفته با سایه روشن های پیدا و پنهان در تمام بحث های روشنفكری و هنری جهان رخنه كرده است. بیست سالی هست كه اصطلاحی پست مدرنیسم با تاثیر گذاری بر ذهنیت و فرهنگ و هنر انسان ها تمامی جهان را به انحای گوناگون زیر سیطره خود گرفته است شبح پست مدرنیسم بر آن چه انسان امروز می اندیشید آن چه تولید می كند، آن چه می داند،‌آن چه نمی داند و آنچه در گل طبیعت و هستی او نامیده می شود سایه انداخته است. پست مدرنیسم نه تنها مشكل امروزین هستی انسان را معین می كند بلكه خیال شكل دادن تمامی آینده او را نیز در سر می پروراند. اگر اندیشمندان و روشنفكران گذشته از دگرگونی های مشخص و تعریف پذیر نگران بودند؛ هنرمند و روشنفكر امروز با پدیده یی روبرو است كه تعریف بردار نیست. مطالعه پیشینه و تبار این پدیده نمی توانست بدون آشنایی با اندیشه و نظریات اندیشمندان شكل مطلوب خود را پیدا كند نگرش تحقیر آمیز و اهانت بار پست مدرنیسم به «دیگران» كه می باید در پیوند با نگرش های مدرنیسمی و تاریخ استعمار بررسی شده و نیز تاثیرگذاری فیمینیسم،‌از او مانیستی لیبرال گرفته تا پست استراكچرالیستی رادیكال،‌ بر روند فرهنگ و هنر دو دهه پایانی قرن بیستم هم موردی نبود. كه بتوان نادیده گرفت و از آن گذشت. به دلایلی كه ذكر شد،‌نیاز به آشنایی با پست مدرنیسم به آشكارترین نحو ممكن چهره ی خود را می نمایاند و اوضاع ایجاب می كرد كه این آشنایی به صریح ترین و ساده ترین راه و زبان ممكن صورت پذیرد.

پست مدرنیسم:

پست مدرنیسم پدیده ی است كه شبح آن بر جهان امروز سایه افكنده و از آن به عنوان واژه یی برای توصیف یك دگرگشت گسترده در دهه های پایانی سده ی بیستم یاد میشود. دهه ی 1980 دوران تاخت و تاز و رشد و در عین حال دگرگونی پست مدرنیسم بود. با آن كه در این زمان كوتاه بارها چهره عوض كرد و حتی تا پای احتضار هم پیش رفت همچنان به رشد خود ادامه داد. واقعیت هم این است كه پست مدرنیسم نه تنها در مباحث هنری و روشنفكری رخنه كرده است بلكه،‌ بر تمام جوانب زندگی، سیاست،‌اقتصاد،‌ادیان و اخلاقیات. ارتباطات و رسانه های همگانی و حتی «ساختار احساس» و روابط انسان ها با یكدیگر تاثیر نیز گذاشته است. ماهیت پست مدرنیسم به گونه ای كه دائما چهره عوض می كند و برای روز آمد بودن بررسی ها باید از آخرین دگرگونی ها و نظرگاههای آن آگاهی داشت. پست مدرنیسم در هوایی است كه ما استنشاق می كنیم  ما امروز در دوران پست مدرنیسم زندگی می كنیم و این بهانه كه پست مدرنیسم منحصر به جهان غرب است پذیرفتنی نیست چرا كه آثار و نشانه های آن در همه جا دیده میشود. و از قضا این مد تازه ی روشنفكری معاصر، فراگیرترین و پر دامنه ترین یورش فرهنگی به جوامع غیر غربی است و چیزی همانند آن تا كنون تجربه نشده است. این ادعا كه ما در دوران پست مدرنی زندگی می كنیم به چند زمینه و اصل كلی استوار است:‌

1- امروز دیگر بخشی از اندیشه های پیشرفت، خردمندانه بودن امور و آن چه مدرنیته ی غرب را پدید آورد و به انحاء‌ گوناگون به آن مشروعیت بخشید، پذیرفتنی نیست. چرا كه در نظریه ها و معادلات خود،‌ تفاوت های فرهنگی- اجتماعی ملل و اقوام مختلف جهان را به حساب نیاورده است.

2- روزگاری چنین پنداشته می شد كه اگر كشفیات علمی و پیشرفت های اقتصادی به سود انسان باشد،‌سرانجام مشروعیت پیدا خواهد كرد، اما امروز پیش از گذشت چند قرن نشانه های غیرقابل انكاری در دست است كه این پیشرفت ها؛‌فقط به سود گروه های خاص بوده و هرگز توان جلوگیری از جنایت و تعدی بر ضد انسان های ستم دیده را نداشته است.

گروهی به چالش پیچیدگی ها می روند و گروهی دیگر پا در بند همان تلاش های عهد دقیانوسی برای تنازع بقا در عرصه ی زندگی پرسه می زنند. این یكی از جنبه های دردآور شكست پرو‍ژه ی مدرن است كه قرار بود برای همه ی انسان ها و انسانیت اعتبار داشته باشد.

3- امروز دیگر اطمینانی نیست كه آن چه فرهنگ برتر و فرهنگ پیشرو نامیده می شود ارزش بیشتری از فرهنگ های فرودست تر و فرهنگ عامه و خرده فرهنگ ها،‌حتی فرهنگ های بومی و اقلیمی داشته باشد؛ آن چه حائز اهمیت است و می باید مورد ارزیابی قرار گیرد،‌كیفیت هاست.

4- در شرایط تاریخی و تكنولوژی امروز دیگر جدا كردن «اصل» از «كپی» و تفاوت گذاشتن میان طبیعی و مصنوعی امكان پذیر نیست. به بیان دیگر الگوها وانمود گری ها و نشانه ها به جای ارزش و كیفیت و كارآیی را گرفته است...